Mercury Cyclemaster z roku 1953.
Ten egzemplarz został w pełni odrestaurowany przez jednego z poprzednich właścicieli. To rzadki model, z widełkami firmy Webb i ramą firmy Mercury.
Mercury Cycle Co była własnością rządową. Firmę powołano dla rozwinięcia eksportu rowerów po drugiej wojnie światowej. Mercury Cycle nie wprowadzała swych produktów bezpośrednio na rynek, lecz współpracowała z innymi firmami, w tym produkowała ramy dla Cyclemaster Ltd.
Cyclemaster Ltd
Silnik Cyclemaster był w rzeczywistości projektem niemieckim. Wkrótce po wojnie wielu niemieckich inżynierów zostało wysłanych do pracy w fabrykach należących do aliantów; była to część reparacji wojennych. Jednym z nich był Bernard Neumann, który został zatrudniony w holenderskim HNG. Neumann przywiózł ze sobą dokumentację techniczną dotyczącą jednego z projektów DKW, silnika o nazwie Radmeister (rysunek obok). W tym czasie HNG miało w planach rozpoczęcie produkcji niewielkiego samochodu opartego na DKW, z silnikiem dwusuwowym.
„Po wykonaniu prototypu okazało się, że koszty produkcji będą zbyt wysokie jak na tani, popularny samochód. Trzech pracujących dla firmy konstruktorów: Bernard Neumann, Rinus Bruynzeel oraz Nico Groenerdijke zajęli się poszukiwaniem alternatywnego rozwiązania. Mieli do dyspozycji plany dwusuwowego silnika opracowanego wcześniej dla DKW, lecz do tej pory niewykorzystanego – wojna przeszkodziła w realizacji tego projektu. Silnik, gaźnik oraz zbiornik paliwa w tym projekcie były wszystkie razem wbudowane w koło. Po zrobieniu prototypu i ten pomysł okazał się zbyt drogi w realizacji. Konstruktorzy zdołali jednak opracować wersję alternatywną, przeznaczoną do montowania nad przednim kołem. Nowy prototyp zdobył uznanie firmy HNG. Silnik o pojemności 26 cm3 został nazwany BERINI, od pierwszych liter imion jego twórców – Bernard, Rinus and Nico. Do produkcji wszedł pod nazwą M13. Wytwarzano go fabryce HNG „Pluvier Motorenfabriek”, niektóre części jednak wykonywano w Wielkiej Brytanii” (z http://cyclemaster.wordpress.com)
Plany kolistego silnika DKW zostały zarekwirowane przez Interpro Buro, międzynarodową organizację zajmującą się odbudową powojennego przemysłu. Kopie planów trafiły do EMI (Electrical & Musical Industries). To ta sama firma, która wkrótce stała się potentatem branży muzycznej (EMI Records). EMI Factory z Heyes, Middlesex wytarzała te silniki pod nazwą Cyclemaster (obok: pierwsza wersja silnika).
"Cyclemaster" to dosłowne tłumaczenie niemieckiej nazwy "Radmeister", widniejącej na otrzymanych planach. Wprowadzeniem nowego produktu na rynek zajęła się nowa, oddzielna firma: Cyclemaster Ltd z 26 Old Brompton Road, South Kensington, Londyn.
Cyclemaster został po raz pierwszy zaprezentowany w kwietniu roku 1950 na wystawie Utrecht Industries Fair. Pierwsze silniki miały pojemność 25,7 cm3 i kolor czarny. Rok później opracowano wersję o pojemności 32 cm3, srebrną, którą zastąpiono poprzedni model.