Harley Davidson WLA 1942

Harley Davidson WLA z 1942. Podczas drugiej wojny światowej Harley Davidson wyprodukował niemal 90 000 motocykli na użytek armii.Armia potrzebowała motocykli krótkich, nie nazbyt ciężkich, o wysokim zawieszeniu. Dlatego też Harley Davidson musiał zrezygnować ze swych klasycznych maszyn, długich, nisko osadzonych, z potężnymi silnikami V-twin. Pewna ilość tych tradycyjnych motocykli została w latach wojny dostarczona cywilom (głównie policji) lecz do wojska trafiło ich bardzo niewiele. Harley Davidson zajął się głównie produkcją modeli WLA i WLC, opartych na wcześniejszym cywilnym modelu WL, lecz w pełni dostosowanych do wymagań armii. WLC był odmianą WLA przeznaczoną dla sił zbrojnych Kanady. (Trzecim wojskowym modelem Harley'a z tych lat był XA, zaprojektowany do jazdy po pustyni; wyprodukowano go tylko ok. 1000 sztuk, gdyż po wycofaniu się armii niemieckiej z Północnej Afryki nie było dla niego zastosowania.) WLA produkowano od 1940 do 1945 roku. Napędzał go silnik typu V-twin o mocy 23 KM i pojemności 742 cm³. Maksymalną prędkość przy użyciu niskooktanowej benzyny określono na ok. 105 km/h. Co ciekawe, wszystkie WLA wyprodukowane po Pearl Harbor otrzymywały numer seryjny wskazujący na rok 1942 jako na rok produkcji, nawet jeśli w rzeczywistości powstały później. Być może miało to na celu uniknięcie niejednoznaczności przy poszukiwaniu właściwej wersji dokumentacji, jako że dokumentacja pojazdu nie była w tym okresie zmieniana. Z tego powodu WLA produkowane w czasie trwania działań wojennych USA określane są jako 42WLA. Wiele z tych motocykli zostało przekazanych aliantom. Najwięcej – ponad 30 000 – trafiło do Związku Radzieckiego. Po wojnie produkcja WLA została wstrzymana, lecz przywrócono ją na czas trwania wojny koreańskiej w latach 1949-1952. Większość WLA jakie po wojnie znalazły się w USA i w Europie Zachodniej została rozsprzedana cywilom jako nadwyżki z magazynów wojskowych. Były stosunkowo tanie i łatwo dostępne, zaczęto je więc traktować jako materiał do przeróbek, w tym do budowania chopperów. W tym sensie WLA przyczyniły się do powstania subkultury bikerów. Ponadto ogromnie podbudowały pozycję firmy Harley Davidson w latach powojennych; żołnierze wracający do domu chcieli mieć takie motocykle, na jakich jeździli, lub przynajmniej je oglądali, w trakcie służby.

Zdjęcie wykonane w 1941 na użytek ministerstwa wojny

Skrót literowy stanowiący nazwę modelu oznacza:

W to typ motocykla. Z wyjątkiem najwcześniejszych modeli, Harley Davidson przypisywał literowe oznaczenia poszczególnym typom swych motocykli. „W” oznaczało rodzinę pojazdów z ich najnowszym silnikiem dolnozaworowym (flathead) 740 cm³, wywodzącym się z wcześniejszego typu R (z lat 1932-1936).

L odnosi się do kompresji, choć motocykle typu W z niską kompresją były krótko produkowane.

A jak „army”, co oznaczało wersję wojskową. Dla kanadyjskiego sojusznika produkowano też wersję WLC (C jak „Canadian”) która różniła się tylko niektórymi detalami, jak np. zastąpieniem niektórych części odpowiednikami pochodzącymi z przedwojennych zapasów firmy i dostosowaniem świateł do wymogów zaciemnienia.