Itera, eksperymentalny szwedzki projekt; rower wykonany w całości z plastiku. Produkowany w latach 1981-1985.
W grudniu 1977 firma Volvo z siedzibą w Gothenburgu zaczęła rozważać produkcję mini-samochodów i prowadzić badania i prace projektowe. W styczniu 1978 zatwierdzono pomysł wykorzystania plastikowych kompozytów w budowie wielu części samochodu. Przy okazji zbadano i inne możliwości ich zastosowania, na przykład do budowy roweru. Prace nad budową eksperymentalnego plastikowego roweru rozpoczęły się w październiku 1978, gdy rządowa komisja do spraw wspierania rozwoju technicznego przyznała na ten cel grant w wysokości 54 tysięcy koron. W lutym 1980 był już gotowy prototyp, a twórcy roweru otrzymali pożyczkę na wdrożenie produkcji; 6 milionów koron. W marcu 1980 powołano do życia Itera Development Center AB. Zadaniem tej firmy było projektowanie, produkcja i sprzedaż rowerów z materiałów kompozytowych. Pierwsze egzemplarze zostały zaprezentowane prasie oraz dystrybutorom we wrześniu 1981. Akcja reklamowa została zaplanowana na wiosnę 1982. Rowery miano sprzedawać w częściach, zapakowane do pudeł wraz z narzędziami niezbędnymi do ich poskładania. Jesienią 1981 badania wykazały, iż ponad 100 tysięcy Szwedów byłoby zainteresowanych takim produktem. W lutym 1982 rozpoczęto więc produkcję seryjną w Vilhelminie. Jednak sprzedaż okazała się niższa od spodziewanej, a media szybko straciły zainteresowanie. Kolejny rok okazał się jeszcze trudniejszy, gdyż niektóre ze sprzedanych rowerów zostały zwrócone z połamanymi częściami; wszystkie naprawy musiały być dokonywane w fabryce, gdyż dostępne na rynku części przeznaczone do zwykłych rowerów nie mogły być użyte w rowerach Itera. W roku 1983 tysiąc rowerów Itera zostało przekazanych uczestnikom biegu na orientację; to była pożyczka, lecz po rozegraniu zawodów uczestnikom zaproponowano ich kupno. Wszystkie rowery zostały sprzedane. Eksperyment ten dowiódł, że istnieje rynek na ten produkt, lecz firma zbyt głęboko zabrnęła w kłopoty. Obniżanie cen nie mogło jej już uratować i w 1985 produkcję wstrzymano. Łącznie powstało ok. 30 tysięcy rowerów Itera. Egzemplarze, które pozostały w magazynie, zostały sprzedane na Karaiby. Cieszyły się tam dobrą opinią, gdyż w odróżnieniu od wszystkich innych, nie rdzewiały (w oparciu o artykuł Wikipedii).