Łucznik

Przedwojenny polski rower marki Łucznik.

"Od 1929 roku w Fabryce Broni w Radomiu (wchodzącej w skład Państwowych Wytwórni Uzbrojenia) rozpoczęto produkcję rowerów. Pomiędzy rokiem 1936 a 1939 Fabryka produkowała 18 typów pojazdów: dla chłopców i dziewcząt, damskich, sportowych, wyścigowych, turystycznych oraz dla potrzeb przysposobienia obronnego i wojska. Stosowano w nich różne rozwiązania techniczne, od powszechnego mechanizmu napędowo-hamulcowego typu Torpedo, poprzez przyrząd „Cyklo” zmniejszający stosunek przekładni - czyli obecną przerzutkę do hamulców bębnowych włącznie. Rowery sprzedawano pod marką fabryczną „Łucznik” i „Łucznik Extra”. Rowery standardowo były czarne, a za dopłatą można było zamówić jeden z sześciu kolorów ramy i błotników. Jednym z ciekawszych typów rowerów, był zatwierdzony do produkcji w 1935 roku „typ XX”, czyli rower wojskowy oznaczony wz.35. Charakteryzował się on specjalnie wzmocnioną ramą, uchwytami na karabin i solidnym bagażnikiem. Ceny kształtowały się od 127 ówczesnych złotych (za rower dla chłopców) poprzez 150zł. za pojazd turystyczny, 170zł. za damski specjalny, 176zł za pojazd z urządzeniem „cyklo”, do 211zł. za rower wojskowy (ceny w/g katalogu z 1936r). Koncern Państwowe Wytwórnie Uzbrojenia a właściwie Fabryka Broni w Radomiu, była największym producentem rowerów w II Rzeczpospolitej. Przed wojną duży salon P.W.U. znajdował się w Warszawie w „Domu bez kantów” przy Krakowskim Przedmieściu Nr.11." (ze strony www.szwadron.radom.pl)

Wojskowe rowery Łucznik. Zdjęcie z wrower.pl