Pashley rower transportowy

Klasyczny rower dostawczy Pashley'a z lat 50-tych.

Spółka Pashley i Barber została założona przez Williama Rathbone'a (zwanego "Rath") przy New John Street West w Birmingham (Barber to było panieńskie nazwisko żony Williama). Zaczęli od budowy rowerów turystycznych i wyścigowych, bagażowych, a także tandemów. Przed pierwszą wojną Rath terminował w Austin Motor Company, a wojnę przejeździł na motocyklu w służbie łączności. Motoryzacyjna pasja pozostała mu do końca życia.

Konkurencja w branży rowerowej była bardzo ostra i "Rath" Pashley szybko zrozumiał że musi znaleźć sobie niszę na tym rynku. Powstała nowa firma, Pashley Carrier Cycles, specjalizująca się w solidnych, wręcz niezniszczalnych rowerach dostawczych. W 1936 firmę przekształcono w W.R. Pashley Ltd i przeniesiono do większego zakładu przy Chester Street, Aston. Gdy minął wielki kryzys, Pashley z powodzeniem wyspecjalizował się w dwu- i trójkołowych pojazdach dostawczych dla mleczarzy, sprzedawców lodów i drobnych sklepikarzy. W tym okresie Pashley niemal wszystko robił u siebie, u zewnętrznych dostawców kupował głównie rury na ramy. Pozwalało to dokładnie kontrolować jakość pojazdów. W czasie wojny, jak inni, Pashley przestawił się w znacznej części na pracę dla wojska; wytwarzał m.in. podstawy do karabinów Browning. Zajmował się też przerabianiem ekskluzywnych prywatnych samochodów na karetki pogotowia dla obrony cywilnej.

Poniżej: zdjęcie z www.pashley.co.uk

Po wojnie firma zajęła się wytwarzaniem niewielkich pojazdów motorowych. Najpopularniejszym z nich był wózek transportowy Pashley Pelican, z przodem wziętym z motocykla Royal Enfield lub BSA. Te pojazdy, jak również typowe rowery dostawcze były eksportowane do kilku krajów w Europie (Dania, Holandia) a także do Argentyny i Południowej Afryki. Kanadyjska policja korzystała ze motorowych rikszy Pashleya przy zbieraniu opłat z parkomatów. W roku 1950 Pashley zaczął produkować trójkołowy pojazd Brockhouse Indian Motor Tricycles na zlecenie firmy Brockhouse, która w tym czasie wykupiła prawa do marki Indian. W roku 1953 Pashley przez krótki czas produkował nawet trójkołowy samochód. Z motorowych pojazdów Pashleya największym wzięciem cieszył się "3cwt Light Delivery Truck" z kołami w układzie Kendricka, tj. dwa koła z przodu. Pozwalało to precyzyjnie manewrować w ciasnych przestrzeniach. Gdy jednak z czasem większość firm zaczęła korzystać ze zwykłych samochodów, Pashley wycofał się z tej branży i wrócił do rowerów dostawczych, trójkołowców i wózków. Pod koniec lat 70-tych Pashley wygrał przetarg zorganizowany przez Royal Mail i zaczął zaopatrywać w rowery brytyjskich listonoszy. Firma wciąż istnieje i wytwarza swe klasyczne dwu- i trójkołowe rowery, reklamując się jako brytyjski wytwórca rowerów o najdłuższej nieprzerwanej historii.