Villiers rower z silnikiem 1919

Rower z silnikiem Villiersa, z napędem na przednie koło, po raz pierwszy zarejestrowany w roku 1919. Mocowanie silnika za pomocą systemu pionowych śrub. Silnik z numerem fabrycznym 107.

Villiers Engineering to znana wytwórnia motocykli i części rowerowych, z siedzibą przy Villiers Street w Wolverhampton w Wielkiej Brytanii.

W roku 1890 John Marston osiągnął znaczący sukces w branży rowerowej jako producent marki Sunbeam, znanej z najwyższej jakości. Jedynym elementem roweru, który nie satysfakcjonował w pełni Marstona, były jego pedały, które kupował u miejscowych wytwórców. W 1890 Marston wysłał więc swego syna Charlesa do USA po urządzenia potrzebne do rozpoczęcia własnej produkcji. Charles kontaktował się w tej sprawie z firmą Pratt & Whitney z Hartford, Connecticut. Wrócił nie tylko z wysokiej jakości pedałami i potrzebnymi maszynami, wrócił też z nowymi pomysłami; wizyta u Pratta i Whitney'a przekonała go do zalet nowego sposobu organizacji produkcji. Twierdził jednak, iż stara fabryka ojca nie nadawała się do wdrożenia tych idei; trzeba było stworzyć nową. Prawdopodobnie chodziło o to, iż Sunbeamland zbudowany był na tradycyjnym planie angielskich obiektów przemysłowych; wszystkie pomieszczenia rozłożone były wokół wspólnego dziedzińca. Trudno więc było tam zorganizować ciągłą linię produkcyjną.

W efekcie tej podróży w roku 1898 John Marston kupił warsztat produkujący japońszczyznę (popularne w epoce wiktoriańskiej lakierowane sprzęty zdobione dekoracjami we wschodnim stylu; w tym czasie był to już podupadający biznes, gdyż przedmioty te zaczęły wychodzić z mody). Warsztat ten, położony przy ulicy Villiers Street w Wolverhampton, stał się zalążkiem nowej wytwórni części rowerowych. Kierownictwo nad tą małą fabryczką objął Charles Marston. Wytwarzał tyle części, że pokrywał w pełni zapotrzebowanie marki Sunbeam i sprzedawał je też innym wytwórcom rowerów (patrz też: opis roweru Sheppee z instalacją elektryczną Villiers).

Rok 1902 był ważną chwilą dla Charlesa Marstona. Po pierwsze, jego ojciec odsprzedał mu wtedy całą swą firmę za 6000 funtów, które miały być spłacone z przyszłych wpływów. Po drugie, w tym roku udało mu się opracować i opatentować wolne koło, umożliwiające jazdę przy zatrzymanych pedałach (rok później Ernst Sachs wynalazł torpedo, podobnie pomyślaną piastę rowerową, dodatkowo wyposażoną w mechanizm blokowania tylnych kół przy kręceniu do tyłu, co pozwalało łatwo hamować). Żaden producent rowerów nie mógł obejść się bez tego wynalazku. Produkcja wolnych kół Villiersa osiągnęła szczytowy rozmiar tuż po drugiej wojnie; 80 tysięcy tygodniowo, czyli 4 miliony rocznie.

W 1911 Villiers zaczął robić silniki, lecz z początku sprzedaż była niewielka; powodzeniem zaczął się cieszyć dopiero model dwusuwowy opracowany w 1913. W roku 1956 Villiers wyprodukował swój dwumilionowy silnik i przekazał go do londyńskiego muzeum. W 1936 L. E. Baynes i Sir John Carden, założyciele Carden-Baynes Aircraft z Heston Aerodrome zaprojektowali bardzo lekki samolot – w istocie zmotoryzowany szybowiec – z silnikiem Villiersa o pojemności 249 cm³, rozwijającym moc 9 KM. Samolot ten mógł zabrać ze sobą paliwo na 30 minut lotu. Konstrukcja ta uchodzi za rekordową; wśród wszystkich samolotów śmigłowych, ten miał najmniejszą moc silnika.

W 1957 roku Villiers wykupił JA Prestwich Industries, wytwórcę silników J.A.P. W roku 1962 mógł twierdzić dumnie, iż „po połączeniu firm mamy w ofercie pełny zakres silników benzynowych dwu- i czterosuwowych o mocy od 1/3 do 16 KM oraz czterosuwowych silników Diesla o mocy od 1/3 do 16 KM. Zaopatrujemy w nasze silniki brytyjskie motocykle, skutery i trójkołowce, jak również znaczną większość kosiarek, kultywatorów, betoniarek, generatorów, podnośników, pomp itp.”

Villiers produkował silniki dwusuwowe do motocykli i innych lekkich pojazdów (w zakresie od 98 do 350 cm³) aż do lat sześćdziesiątych. Na początku lat sześćdziesiątych firma została przejęta przez Manganese Bronze, a w roku 1966 wraz z AMC stała się częścią Norton Villiers. W roku 1999 Villiers Plc zakupił firmę medyczną Ultramind i prowadzi tę działalność pod nazwą Ultrasis.