Wanderer

Rower z charakterystycznym logo na błotnikach i narzędziówce wyprodukowany przez zakłady "Wanderer Werke AG" usytuowane w Schönau koło Chemnitz (Karl-Marx-Stadt).

Patrz też: Wanderer (rower) Wanderer damka (rower) oraz Wanderer 1937 (motocykl).

Firma o nazwie "Chemnitzer Velociped-Depot" (Skład Welocypedów z Chemnitz) została założona w 1885 w Chemnitz w Saksonii w 1885 przez dwóch mechaników i konstruktorów. Jednym z nich był Johann Baptist Winklhofer (urodzony 23 czerwca 1859 w Munich-Bogenhausen) drugim Richard Adolf Jaenicke (urodzony 25 grudnia 1858 w Chemnitz). Rok później zaprezentowali publiczności swój welocyped o nazwie Wanderer (“Podróżnik”). Nazwa ta stała się potem ich znakiem firmowym. W 1892 rozpoczęli masową produkcję rowerów, teraz już o kołach równej wielkości. Byli również wytwórcami maszyn do pisania "Continental" oraz kas sklepowych. W 1902 fabryka w Chemnitz rozpoczęła produkcję motocykli, a w 1903 – automobili. W latach 1902-1929 robili własne silniki jedno- i dwucylindrowe. Znani byli z jakości i nowatorskich konstrukcji, i od 1915 zaczęli otrzymywać duże zamówienia od armii.

U góry: Winklhofer i Jaenicke. Poniżej; zakłady w Schönau i motocykl Wanderer z 1902.

Wanderer dostarczył blisko połowę pojazdów, używanych na niemieckim froncie w czasie pierwszej wojny światowej. W roku 1926, gdy wprowadzili na rynek swój niezwykle popularny samochód Typ 10, produkowali 25 aut dziennie. Części były wytwarzane w starym zakładzie w Schönau koło Chemnitz (tam też produkowano wszystkie motocykle) i przewożone do nowej fabryki w Siegmar, gdzie powstała nowoczesna linia montażowa. W tym czasie Wanderer był wielką firmą, zatrudniającą ok. 6 tysięcy pracowników.

Po nastaniu Wielkiego Kryzysu, w 1929, oddział motocyklowy został sprzedany, a firma skoncentrowała się na rynku samochodowym. W 1932 wraz z Horchem, Audi i DKW stała się częścią koncernu Auto Union. W 1941 zaprzestano wszelkiej cywilnej produkcji;od tej pory robiono tylko pojazdy dla armii, korzystając przy tym z niewolniczej pracy więźniów obozów koncentracyjnych. Fabryki Wanderera w Siegmar i Schönau zostały zniszczone pod koniec wojny i nie zostały odbudowane w NRD.