Artykuły prasowe

Tuż po pierwszej wojnie pojawiła się krótkotrwała moda na skutery. Większość tych konstrukcji była bardzo niedopracowana i przypominała raczej dziecięce zabawki niż prawdziwe pojazdy. Jednym z nielicznych wyjątków był brytyjski Autoglider z roku 1919.

Pomysłodawcą Autoglidera był Charles R. Townsend, właściciel Townsend Engineering Company w Birmingham. Prototypowa maszyna była przeznaczona do jazdy na stojąco. Jej przednie koło napędzał silnik Villers 269 cm3. Pojazd ten, po zwiększeniu średnicy kół z 12 do 16 cali i zmianie silnika Villersa na silnik „Union” produkcji Midlands Co (Parkes & Sons) wszedł do produkcji w 1919 jako model A. Inaczej niż pojazdy konkurencji, Autoglider miał wzdłużny resor piórowy, co zapewniało pewną amortyzację wstrząsów. Aby zareklamować nowy produkt, Charles Townsend wraz ze swym kierownikiem produkcji przejechali dwoma Autogliderami z Birmingham do Londynu, osiągając na 120-milowej trasie średnią prędkość 20 mil/h. W następnym roku opracowano Autoglidera z siodełkiem, w trzech wersjach: B, C i D. Wersje B i C były przystosowane do przewozu bagaży, wersja D zamiast miejsca na paczki oferowała bardziej stylowe siedzisko. Kosztowała 55 gwinei i rozwijała moc 2,75 KM. W reklamach twierdzono, że te pojazdy mogą poruszać się po każdej nawierzchni z prędkością od 3 do 40 mil na godzinę.

W 1921 silnik Union został zastąpiony silnikiem Villiers Mark-4. Był to już jednak schyłek mody na skutery. Ciężki silnik nad przednim kołem sprawiał, że te pojazdy nie były łatwe w prowadzeniu, dlatego też zostały wyparte przez motocykle. W 1921 dalsza produkcja Autogliderów została wstrzymana.

Podziękowania dla http://www.omnitrack.co.uk/autoglider/history.htm