Johnson Motor Wheel, amerykański rower z silnikiem z lat 1918-1921. Patrz też: Johnson Motor Wheel (2)l
Johnson Motor Wheel został zaprojektowany w 1914 przez Louisa Johnsona z Indiany, USA, a opatentowany w 1919. Produkcja najprawdopodobniej zaczęła się już w 1918. W krótkim czasie popularności silników rowerowych bracia Johnson mieli w tej branży dominującą pozycję na amerykańskim rynku: przez trzy lata (wytwórnia powstała w South Bend w Indianie w marcu 1918, a zakończyła działalność w 1921 z powodu recesji) zdołali wyprodukować 17 tysięcy jednostek napędowych. Sprzedawali je jako zestawy do samodzielnego montażu (Johnson Motor Wheel) i w postaci całych, gotowych pojazdów (Johnson Motor Bike). Zajmowali się też produkcją silników do łodzi, a nawet lotniczych (patrz: Bracia Johnson). Silnik braci Johnson okazał się takim sukcesem, że rozpoczęto jego produkcję również w Europie. W 1920 Louis Johnson opatentował swoją konstrukcję w Wielkiej Brytanii, a produkcję na licencji rozpoczęła firma Victor Motors Ltd. z Eynsford w hrabstwie Kent. Brytyjska wersja sprzedawana była pod nazwą Economic przez specjalnie w tym celu powołaną do życia spółkę, Economic Motors Ltd. Podobnie jak bracia Johnson, Economic Motors sprzedawali całe pojazdy oraz same jednostki napędowe w formie zestawów do samodzielnego montażu. Zaopatrywali też w silniki kilku niewielkich producentów działających na brytyjskim rynku motoryzacyjnym po pierwszej wojnie. W Wielkiej Brytanii silnik Johnsona produkowano w wersji 154 cm3 i 165 cm3.
"Zimą 1914 firma Johnson Brothers Motor Company z Terre Haute w stanie Indiana zaczęła pracę nad popularnym, niedrogim środkiem transportu. Ponieważ zaś w tych latach głównym środkiem indywidualnego transportu - nie licząc koni - były rowery, bracia Johnson skonstruowali niewielki silnik benzynowy mający służyć do wytwarzania "zmotoryzowanych rowerów". Silnik był ich całkowicie autorską konstrukcją, niestety iskrownik nie działał poprawnie przy większych prędkościach. Dick Oglesby, wynalazca z South Bend, również w stanie Indiana, zaoferował im wtedy iskrownik własnej konstrukcji i razem udało się stworzyć znakomicie działającą całość. Bracia Johnson przenieśli się do South Bend i tam otworzyli firmę pod nazwą Johnson Brothers Motor Wheel Company, by zająć się produkcją swych silników rowerowych. Silniki miały moc ok. 1 konia mechanicznego, dwa przeciwlegle ustawione cylindry i dwa magneta: jedno dostarczało iskry obu cylindrom naraz, drugie zasilało 3-woltową przednią lampę. Całość ważyła 25 funtów (ok. 11 kg). Zestaw do samodzielnego montażu obejmował silnik wraz z tylnym kołem, łańcuchem, bakiem, przewodem paliwowym i manetkami do montażu na kierownicy, oraz ze wszystkimi niezbędnymi uchwytami, linkami i łącznikami. W tej postaci silnik sprzedawano pod nazwą Johnson Motor Wheel. Można go było z łatwością zamontować w każdym rowerze o 26-calowych kołach. Wystarczyło odkręcić tylne koło i założyć zamiast niego zestaw braci Johnson; podłączenie wszystkich elementów nie zabierało więcej niż pół godziny!" (z www.gasenginemagazine.com)