Raynal De Luxe Autocycle 1939

Raynal Autocycle z roku 1939, klasyczny przykład tego szczególnego typu pojazdu, pośredniego miedzy rowerem a motocyklem, popularnego w latach 30-tych. Model opracowano na podstawie prototypu zbudowanego w 1936 przez G.H. Jonesa, we współpracy z firmą Villiers. W latach 1937 - 1950 zbudowano prawdopodobnie około 8000 sztuk tego modelu.

1914. Nazwa Raynal pojawia się po raz pierwszy jako marka lekkiego motocykla z silnikiem Villiersa 269 cm³ i z dwustopniową skrzynią biegów firmy Albion. Produkcję szybko przerwano, zapewne z powodu wojny. Według niektórych źródeł po pierwszej wojnie została wznowiona i trwała do 1922, lecz pojazdów tych powstawało bardzo niewiele.

1936. Spółka Raynal Mfg.Co.Ltd. z Birmingham przystępuje do prac nad lekkim pojazdem znanym jako Raynal Autocycle, napędzanym silnikiem Junior firmy Villiers o pojemności 98 cm³. Raynal był pierwszą firmą, jaka zbudowała pojazd z tym silnikiem, lecz nie jedyną; w kolejnych latach Villiers użyczył tego silnika wielu innym producentom. Pierwszy autocykl Raynala miał nieamortyzowany widelec, wkrótce jednak powstała wersja bardziej luksusowa ze sprężynową amortyzacją.

1937. We wrześniu następuje oficjalna premiera pojazdu, z myślą o następnym sezonie.

1938. W katalogu Earls Court Show wymieniane są dwie wersje Raynal Autocycle: deLuxe (ze sprężynową amortyzacją kierownicy) i Popular (wersja bez amortyzacji, o gwineę tańsza).

1940. Produkcja Raynal Autocycle zostaje wstrzymana z powodu wojny. Nie zachowały się dokumenty świadczące o rodzaju działalności jaką prowadził Raynal w czasie wojny. Najprawdopodobniej, jak większość podobnych zakładów, produkował amunicję.

1946. Krótko po zakończeniu wojny Raynal reaktywuje produkcję swego autocykla. Powojenna wersja ma sprężynową amortyzację widelca i nadal ten sam silnik JDL.

1947. Wprowadzona zostaje ulepszona wersja, z nieco lepszą amortyzacją, z wbudowanymi osłonami na nogi i panelami przykrywającymi boki silnika. Wersja ta weszła do sprzedaży z ceną wynoszącą ponad 52 funty, co pokazuje skalę inflacji w ciągu dekady; autocykl z roku 1937 kosztował trochę ponad 18 funtów.

1949. Villiers rozpoczyna produkcję silnika 2F, który ma zastąpić przestarzały silnik JDL. Jednak firma Raynal nie przygotowuje nowej wersji swego pojazdu, lecz kontynuuje jego produkcję w niezmienionej formie. W ten sposób Raynal staje się nie tylko pierwszym, ale i ostatnim producentem korzystającym z silnika Junior.

1950. Raynal zostaje wykupiony przez Tube Investments i produkcja autocykla zostaje zakończona. Wieloletni dyrektor Raynala, A.B. Jackson odchodzi z firmy i zakłada własną, ABJ. Przez kilka następnych lat produkuje pod nazwą ABJ nowy autocykl z silnikiem Villiersa 2F.