Sokół 1000 1937

Sokół 1000 (lub M 111) z 1937 roku. Model produkowany w latach 1933-1939. M 111 wyposażony był w dwucylindrowy silnik widlasty o pojemności 995,4 cm³, czterosuwowy, dolnozaworowy, o mocy 18 KM przy 3000 obr/min (maksymalnie 20-22 KM przy 4000 obr/min). Waga własna 270 kg, z wózkiem 375 kg. Obciążenie użytkowe: 280 kg. Prędkość maksymalna 100 km/h. Zwieszenie przednie: widelec trapezowy, tylne - sztywne. Trójstopniowa skrzynia biegów, obsługiwana ręcznie. Zużycie paliwa: 7 - 7,5 l na 100 km.

Sokół to nazwa polskich motocykli produkowanych w okresie międzywojennym przez Państwowe Zakłady Inżynierii (PZInż) z siedzibą przy ulicy Terespolskiej w Warszawie. Prace nad modelem CWS M 111 rozpoczęły się w pierwszej połowie 1931 w biurze konstrukcyjnym PZInż, pod kierownictwem inż. Zygmunta Okołowa, absolwenta Politechniki Warszawskiej. W skład zespołu wchodzili ponadto inżynierowie: Mordasewicz i Bidziński oraz technicy: Poraziński, Raczek i Gebler. Numer 111 w nazwie modelu to prawdopodobnie pomyłka pracownika malującego oznaczenie, miał to być po prostu M III - model nr 3. Prototypowe pojazdy powstały w 1932, a seryjna produkcja zaczęła się w pierwszym kwartale 1933. Motocykl miał być przede wszystkim solidny, gdyż armia zakładała, że będą nim jeździć słabo wyszkoleni żołnierze. Mimo że M 111 zaprojektowano z myślą o armii, która pozostała niemal jedynym odbiorcą tego motocykla (pewną liczbę egzemplarzy zakupiła też poczta, dla indywidualnych odbiorców był zbyt drogi) motocykl najczęściej malowano na czarno, z czarno-kremowym bakiem i ze złotymi szparunkami. Stosowano też malowanie w kolorze ciemnozielonym (khaki) ze złotymi szparunkami, inne kolory pojawiały się rzadziej. W wojsku motocykle dla lepszego maskowania pokrywano czasem specjalną farbą ochronną z ugru, umbry i pokostu. Większość M 111 było użytkowanych z wózkami bocznymi. W 1936 nazwę motocykla zmieniono na Sokół 1000, w nawiązaniu do wprowadzonego wtedy do sprzedaży Sokoła 600 RT. Model pozostał w produkcji do wybuchu wojny. Dokładna liczba zbudowanych egzemplarzy nie jest znana, w 1939 armia polska posiadała prawdopodobnie 1600 sztuk.