WFM M06 1956 (2)

WFM M06 z roku 1956. Silnik S-01 o pojemności 123 cm³ i mocy 4 KM przy 4250 obr/min (lub 5,5 KM przy 4900 obr/min), jednocylindrowy, dwusuwowy. Trójstopniowa nożna skrzynia biegów. Hamulce szczękowe. Prądnica prądu przemiennego 6V, 17 W (prądnica większej mocy, akumulator i elektryczny klakson w tym czasie dostępne były tylko w wersji eksportowej). Przednie zawieszenie: amortyzatory teleskopowe, tylne; wahacz wleczony z dwoma amortyzatorami teleskopowymi. Prędkość maksymalna: 67-80 km/h, zużycie paliwa: 2,8-3 l/100 km. Głównymi zaletami pojazdu były: prostota konstrukcji, łatwość naprawy i odporność na złe drogi. Patrz też: WFM 1956 (drugi egzemplarz).

WFM M06 miał być następcą SHL M05, a przy tym pierwszym motocyklem budowanym w Warszawskiej Fabryce Motocykli oznaczonym jej własnym logo. Prototyp zbudowano już w 1952. Zaprojektowano dla niego nową ramę, zawieszenie, zmieniono hamulce, przewidywano też użycie nowej wersji silnika: S-02. Rozpoczęcie produkcji było planowane na 1953. Motocykl w tej wersji okazał się jednak zbyt skomplikowany i zbyt drogi jak na ówczesne możliwości WFM oraz możliwości finansowe potencjalnych nabywców. Opracowano więc wersję uproszczoną, starając się w jak największym stopniu wykorzystać podzespoły już będące w produkcji. Rama M06 nadal budowana była z profili ceowych, tradycyjnych dla SHL-ek. Przednie zawieszenie zostało przejęte bez zmian z modelu SHL M05, tak samo jak koła wraz z hamulcami, instalacja elektryczna i lampy. Wprowadzono jednak amortyzację tylnego koła. Nowością była też profilowana dwumiejscowa kanapa zamiast pojedynczego siodełka. Powiększono zbiornik paliwa i umieszczono na nim dodatkowy bagażnik. Zdecydowano się pozostawić stary silnik S-01, mimo że był nieco za słaby. Zwiększono jedynie stopień sprężania, co zwiększyło moc o 0,5 KM. Produkcja tak przygotowanego modelu M06 rozpoczęła się w WFM w lutym 1955. Ponieważ WFM nie była w stanie sprostać zapotrzebowaniu, klika miesięcy później ten sam model pod nazwą WSK zaczęto produkować również w Świdniku.

W 1955 przygotowano również wersję eksportową motocykla WFM M06, z akumulatorem, klaksonem, światłami pozycyjnymi, z licznikiem wbudowanym w górną półkę i z chromowanymi obręczami kół. Po dwu latach te luksusowe elementy wprowadzono również do motocykli przeznaczonych na krajowy rynek. Kolejne zmiany pojawiły się w 1958 (objęły gaźnik i głowicę silnika) , a do znacznej przebudowy doszło w 1963, gdy zaczęto stosować silnik S-34 o mocy 6,5 KM przy 4850 obr/min. Silnik ten wytwarzany był w WFM do 1964, a produkcja motocykli WFM ostatecznie zakończyła się w marcu 1966. Łącznie przez 11 lat (1955-1966) wyprodukowano ok. 600 tysięcy motocykli WFM M06 w różnych wariantach.